เนื้อเพลง ลืมใต้แล้วม้าย โดย ปอน นิพนธ์ จิตกล้า

จากเดือนวันกลายไปเป็นปี ก็ไม่เห็นกานดา
หวนคืนกลับมาบ้านเรา
หรือว่าเธอไปหลงคำลวงแสงสีของคนในเมืองฟ้า
เลยลืมทุกคำสัญญาของพี่บ่าว

หวนคำนึงคิดถึงแต่น้อง
ใจพี่ยังข้อง รอน้องหลบมา
นี้ก็ผ่านไปนานแล้ว พี่ก็ยังไม่เห็นหน้า
ไหนว่า น้องจะหลบใต้

ลืมใต้แล้วใช่หม้าย ตั้งแต่ได้ไปอยู่กรุง
น้องคงลืมผ้าถุง คงนุ่งไม่ได้แล้ว
ก็เพราะว่าตอนนี้แสงสีเปลี่ยนเธอไปหมดแล้ว
หนังลุงโนราห์บ้านเรายังจำได้เหลยม้าย
แล้วคำสัญญาจะรักแต่พี่ชาย

เธอคงลืมไปเสียแล้ว

หวนคำนึงคิดถึงแต่น้อง
ใจพี่ยังข้อง รอน้องหลบมา
นี้ก็ผ่านไปนานแล้ว พี่ก็ยังไม่เห็นหน้า
ไหนว่า น้องจะหลบใต้

ลืมใต้แล้วใช่หม้าย ตั้งแต่ได้ไปอยู่กรุง
น้องคงลืมผ้าถุง คงนุ่งไม่ได้แล้ว
ก็เพราะว่าตอนนี้แสงสีเปลี่ยนเธอไปหมดแล้ว
หนังลุงโนราห์บ้านเรายังจำได้เหลยม้าย
แล้วคำสัญญาจะรักแต่พี่ชาย

ลืมใต้แล้วใช่หม้าย ตั้งแต่ได้ไปอยู่กรุง
น้องคงลืมผ้าถุง คงนุ่งไม่ได้แล้ว
ก็เพราะว่าตอนนี้แสงสีเปลี่ยนเธอไปหมดแล้ว
หนังลุงโนราห์บ้านเรายังจำได้เหลยม้าย
แล้วคำสัญญาจะรักแต่พี่ชาย

เธอคงลืมไปเสียแล้ว

เธอคงลืมไปเสียแล้ว

เธอคงลืมไปเสียแล้ว